البحث

عبارات مقترحة:

المقيت

كلمة (المُقيت) في اللغة اسم فاعل من الفعل (أقاتَ) ومضارعه...

الحفيظ

الحفظُ في اللغة هو مراعاةُ الشيء، والاعتناءُ به، و(الحفيظ) اسمٌ...

القادر

كلمة (القادر) في اللغة اسم فاعل من القدرة، أو من التقدير، واسم...

از عايشه رضی الله عنها روایت است که می گويد: رسول الله در رکوع و سجده اش می گفت: «سبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ المَلاَئِكَةِ وَالرُّوحِ».

شرح الحديث :

از عايشه رضی الله عنها روایت است که می گوید: رسول الله در رکوع و سجده اش می گفت: «سبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ المَلاَئِكَةِ وَالرُّوحِ». یعنی تو پاک و منزه و مقدسی؛ و این مبالغه در پاک دانستن الله متعال از هر عیب و نقص و کاستی می باشد؛ و بیانگر این مساله است که الله متعال سبوح و قدوس و پروردگار ملائکه می باشد. ملائکه ای که سربازان الله بوده و عالَمی هستند که آنها را نمی بینیم. و مراد از روح در اینجا، جبریل است که برترین ملائکه می باشد؛ بنابراین شایسته است ذکر مذکور زیاد در رکوع و سجده گفته شود. چراکه «القدوس» از اسامی نیکوی الله متعال است و ماخوذ از «قدّس» می باشد یعنی: با بزرگ شمردن و تعظیم او، او را پاک دانسته و از بدی دور شمرد. و «السبوح» از اسامی نیکوی الله متعال به معنای پاک و منزه می باشد.


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية