شرح الحديث :

این حدیث بیانگر فضل افطاری دادن به روزه دار می باشد و به این کار تشویق می کند؛ چنانکه هرکس به روزه داری افطاری دهد، همانند پاداش روزه دار برای او خواهد بود بدون اینکه چیزی از اجر و پاداش روزه دار کاسته شود؛ و این از فضل الله بر بندگانش می باشد. چون افطاری دادن به دیگران از مصادیق همکاری در نیکی و تقوا بوده و باعث ایجاد محبت و دوستی بین مسلمانان می شود. ظاهر حدیث بیانگر این مطلب است که اگر کسی به روزه داری در حد یک خرما هم افطاری بدهد، اجر و پاداشی مانند او می برد؛ بنابراین شایسته است که بر افطاری دادن روزه داران به اندازه ی توان حریص باشیم به ویژه زمانی که روزه داران نیازمند و فقیر باشند یا کسی را نداشته باشند که برای آنها افطاری درست کند و نیازمند چنین کسی باشند.

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية

العربية الإنجليزية الفرنسية التركية الأردية الأندونيسية البوسنية الروسية الصينية