القهار
كلمة (القهّار) في اللغة صيغة مبالغة من القهر، ومعناه الإجبار،...
از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «لا يُصَلِّي أَحَدُكُمْ فِي الثَّوْبِ الْوَاحِدِ لَيْسَ عَلَى عَاتِقَيْهِ منه شَيْءٌ»: «هيچیک از شما تنها در يک لباس که نتواند با مقداری از آن شانه هایش را بپوشاند نماز نخواند».
شایسته است نمازگزار در بهترین شکل و شمایل خویش باشد؛ الله متعال فرموده است: «يَابَنِي آدَمَ خُذُوا زِينَتَكُمْ عِندَ كُلِّ مَسْجِدٍ» [اعراف: 31] «ای فرزندان آدم، هنگام رفتن به مسجد [و در هر نمازی] زینت خود را برگیرید [و لباس شایسته بپوشید]»، وقتی دیدار با پادشاهان و اشراف و بزرگان می طلبد که انسان در بهترین شکل و شمایل بوده و بهترین لباسش را بپوشد، برای قرار گرفتن در برابر شاه شاهان و بزرگ بزرگان باید با چه شکل و شمایلی حضور یابد؟ از این رو رسول الله صلی الله علیه وسلم نمازگزار را تشویق می کند که در صورت داشتن لباسی که هر دو یا یکی از کتف هایش را می پوشاند، درحالی نماز نخواند که شانه هایش برهنه باشند؛ و از نماز خواندن در این حالت که در برابر الله متعال قرار گرفته و با او راز و نیاز می کند، نهی کرده است.