آداب قضاء الحاجة
از ابن عباس رضی الله عنهما روایت است که می گوید: «این آیه: «فِيهِ رِجَالٌ يُحِبُّونَ أَنْ يَتَطَهَّرُوا وَاللَّهُ يُحِبُّ المُطَّهِّرِين: [التوبة: 108] «در آن مردانی هستند که دوست دارند [از گناه و آلودگی] پاک و پاکیزه گردند؛ و الله پاکیزگان را دوست دارد» در مورد اهل قبا نازل شد. پس رسول الله صلی الله علیه وسلم علت را از آنان جویا شد که گفتند: پس از (قضای حاجت و) پاک کردن خود با سنگ، با آب نیز استنجا می زنیم.
عن ابن عباس -رضي الله عنهما- قال: نَزلَت هذه الآية في أهل قُبَاءَ: {فِيهِ رِجَالٌ يُحِبُّونَ أَنْ يَتَطَهَّرُوا وَاللَّهُ يُحِبُّ المُطَّهِّرِين} [التوبة/108]، فَسَأَلهُم رسول الله -صلى الله عليه وسلم-؟ فقالوا: إِنَّا نُتْبِعُ الحِجارةَ الماءَ.
شرح الحديث :
این حدیث شریف بیانگر یکی از مناقب اهل قبا می باشد؛ و قرآن گواهی می دهد که آنها پاکی و پاکیزگی را دوست داشتند و وقتی در مورد دلیلش از آنان پرسیده شد؟ خبر دادند که هرگاه وارد دستشویی می شوند، ابتدا با استفاده از سنگ خود را تمیز می کنند و پس از آن با آب نیز استنجا می زنند و این موجب پاکیزگی کامل مقعد انسان می شود. این حدیث ضعیف است و در مورد استفاده از سنگ و آب برای استجا به صورت همزمان، دلیل صحیحی وجود ندارد، اما انجام چنین کاری جایز است، زیرا اصل بر جواز است و مانعی برای این کار وجود ندارد.