شرح الحديث :

این حدیث شریف بیانگر حکم چگونگی نماز گزاردن کسی است که نمی تواند چیزی از قرآن را حفظ کند؟ در اینجا رسول الله صلی الله علیه وسلم فرد بادیه نشینی را که نمی تواند چیزی از قرآن حفظ نماید، راهنمایی می کند که بگوید: سبحان الله (یعنی: الله را از هر نقص و عیبی مبرا می دانیم) و الحمد لله و لا إله إلا الله (یعنی: هیچ معبود بر حقی جز الله وجود ندارد) و الله اکبر و لا حول و لا قوة إلا بالله العلی العظیم (یعنی: هیچکس نمی تواند حال و وضعی را به حال و وضع دیگر تغییر دهد مگر به حکم الله)؛ و آنگاه که آن مرد از رسول الله می خواهد دعایی به او آموزش دهد تا در نماز بگوید، رسول الله صلی الله علیه وسلم او را به دعای جامعی راهنمایی می کند که در بر دارنده خیر دنیا و آخرت است، اینکه بگوید: «اللهم ارْحَمْنِي وَارْزُقْنِي وَعَافِنِي وَاهْدِنِي»؛ و رسول الله صلی الله علیه وسلم بزرگی این دعاها و اذکار را با گفتن این عبارت در رابطه با شخص اعرابی که: «اما اين مرد دستش را پر از خير و برکت نمود» بیان می کند؛ یعنی: این مرد به خیر و نیکی بزرگی دست یافت.

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية

العربية الإنجليزية الفرنسية الإسبانية التركية الأردية الأندونيسية البوسنية الروسية البنغالية الصينية