وليمة العرس
یکی از اصحاب رسول الله صلی الله علیه وسلم روایت می کند که ایشان فرمودند: «إذا اجْتَمَعَ الدَّاعِيَان فَأَجِبْ أَقْرَبَهما بابًا، فإنَّ أقْربَهما بابًا أقْربُهما جِوَارًا، وإن سَبَقَ أحدُهما فَأَجِبِ الذي سَبَقَ»: «هرگاه دو دعوت همزمان شد، دعوت کسی را بپذیر که درِ خانه ی وی نزدیک تر است؛ کسی که درِ خانه ی او نزدیک تر باشد، حق همسایگی وی بیشتر است؛ و اگر یکی از آنها زودتر دعوت کرده باشد، دعوت کسی را بپذیر که زودتر دعوت کرده است».
عن رجل من أصحاب النبي -صلى الله عليه وسلم- أن النبي -صلى الله عليه وسلم- قال: «إذا اجْتَمَعَ الدَّاعِيَان فَأَجِبْ أَقْرَبَهما بابًا، فإنَّ أقْربَهما بابًا أقْربُهما جِوَارًا، وإن سَبَقَ أحدُهما فَأَجِبِ الذي سَبَقَ».
شرح الحديث :
حدیث مذکور بر این مساله دلالت دارد که اگر کسی از سوی دو تن از همسایگانش دعوت شد و نتوانست دعوت هر دوی آنها را بپذیرد - مثلا ولیمه ی هر دو همزمان باشد - در این صورت دعوت کسی پذیرفته می شود که زودتر دعوت کرده است هرچند خانه ی وی دورتر باشد؛ چون فضل دعوت کردنِ زودتر با اوست؛ و پذیرفتن دعوت وی واجب است؛ اما اگر هر دو با هم و در یک زمان دعوت کرده باشند و یکی از آنها زودتر از دیگری دعوت نکرده باشد، در این صورت دعوت کسی پذیرفته می شود که درِ خانه ی وی نزدیک تر باشد؛ چون همسایه ای که درِ خانه ی وی نزدیک تر باشد حق همسایگی بیشتر دارد. برخی علما گفته اند: اگر فاصله او تا هر دو همسایه یکسان باشد، دعوت همسایه ای را بپذیرد که علم و دینداری و خوبی وی بیشتر باشد و اگر در این مورد هم یکسان بودند، بین آنها قرعه بیندازد.