Od Enes, b. Malika, radijallahu anhu, prenosi se da je Vjerovjesniku, sallallahu alejhi ve sellem, doveden čovjek koji je konzumirao vino, i on je zapovjedio da ga se udari dvostrukom palminom granom četrdeset puta. S toliko udaraca za opijanje kažnjavao je i Ebu Bekr. Međutim, kad je hilafet preuzeo Omer, zatražio je od ljudi savjet u vezi s kaznom za opijanje. Abdurraman b. Avf reče mu: ‘Neka kazna za opijanje bude osamdeset udaraca, tim prije jer je to najblaža fiksirana kazna.’ I Omer je to prihvatio.”
شرح الحديث :
Iz ovog se hadisa razumije da je Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem, sankcionirao čovjeka koji je konzumirao vino sa oko četrdeset udaraca palminom granom. Isto tako kažnjavao je i Ebu Bekr. Međutim, nakon što se opijanje rasprostranilo, nakon osvajanja Šama i drugih područja, i nakon što su podignuti mnogobrojni voćnjaci i vinogradi, Omer je sazvao ashabe i posavjetovao se s njima u vezi s kaznom za opijanje. Abdurrahman b. Avf mu je predložio da to bude najmanja fiksirana kazna za pjanstvo, a to je osamdeset udaraca. To je prihvatila većina ashaba i postupala u skladu s time. Većina učenjaka drži da je upravo to kazna kojom treba kazniti onog ko konzumira alkoholna pića. Osnova kazne za opijanje fiksirana je za vrijeme Božijeg Poslanika, i to nije propis koji se može mijenjati na temelju idžtihada, kreativnog promišljanja, međutim, ashabi su samo diskutirali oko povećanja fiksirane osnove iz logičnog razloga što se opijanje bilo toliko rasprostranilo da taj osnovni fiksirani broj udaraca za pijanstvo nije davao efekta.