المحيط
كلمة (المحيط) في اللغة اسم فاعل من الفعل أحاطَ ومضارعه يُحيط،...
از جابر بن عبدالله رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «لَا يَحْلِفُ أَحَدٌ عِنْدَ مِنْبَرِي هَذَا، عَلَى يَمِينٍ آثِمَةٍ، وَلَوْ عَلَى سِوَاكٍ أَخْضَرَ، إِلَّا تَبَوَّأَ مَقْعَدَهُ مِنَ النَّارِ - أَوْ وَجَبَتْ لَهُ النَّارُ -»: «کسی در کنار منبر من سوگند دروغ نمی خورد هرچند درباره ی سواکی سبز باشد، مگر اینکه جایگاه خود را در آتش آماده کرده است - یا آتش بر وی واجب شده است-».
شرح الحديث :
در این حدیث جابر رضی الله عنه خبر می دهد که رسول الله صلی الله علیه وسلم گناهِ بزرگِ سوگند دروغی را بیان می کند که در کنار منبر ایشان در مسجدالنبی یاد می شود، هرچند آنچه برای آن سوگند یاد می گردد، چیزی بی ارزش و کوچک باشد؛ چون این مکان محل بزرگداشت رسول الله صلی الله علیه وسلم و محل یادآوری رهنمودهای نبوی بر این منبر می باشد؛ بنابراین کسی که در چنین جایگاهی سوگند دروغ یاد کند، دچار این تناقضات شده و مستحق این وعید و تهدید بوده و سوگندِ سراسر گناه وی، خشم و غضب الله متعال را به دنبال دارد؛ چنین سوگند دروغی در هر جایی که خورده شود، گناه دارد اما در این مکان شریف گناهش بیشتر می باشد.