الله
أسماء الله الحسنى وصفاته أصل الإيمان، وهي نوع من أنواع التوحيد...
Ebu Hurejre, radijallahu 'anhu, pripovijeda da je Allahov Poslanik, sallallahu 'alejhi ve sellem, rekao: "Nema težeg namaza munaficima od sabaha i jacije, a kad bi znali šta je u njima, dolazili bi da obave ta dva namaza, pa makar pužući. Odlučio sam zapovjediti da se zanijeti klanjati namaz, a da ja odem do kuća ljudi koji ne prisustvuju namazu (u džamiji), pa da im spalim kuće."
شرح الحديث :
Licemjeri su se pretvarali pred ljudima, Allaha su spominjali veoma malo, kao što nam o tome kazuje Uzvišeni Allah. Njihova nemarnost posebno se ispoljavala na jaciji i sabah namazu, jer su to namazi koji se klanjaju po noći i ljudi koji klanjaju nisu ih mogli vidjeti. Većina licemjera su nemarni prema ova dva namaza koji se obavljaju u vrijeme odmora i spavanja i njih na pravi način ne izvršava osim onaj koga vjera u Allaha na to podstiče i ko se nada nagradi od Allaha na Ahiretu. Imajući u vidu sve ovo, licemjerima su ova dva namaza najteža, a da znaju koliko je vrijedno ova dva namaza obaviti u džematu sa muslimanima dolazili bi pužući poput djece. Poslanik, sallallahu 'alejhi ve sellem, zakleo se da je imao namjeru kazniti one koji izostaju iz džemata na način da naredi otpočinjanje namaza, a zatim da naredi čovjeku da ljudima umjesto njega predvodi namaz, a da on ode sa drvima do ljudi kojih nema u džematu i da im spali kuće, a razlog tome je njihovo ostavljanje namaza u džematu, i to bi uradio da u kućama nije bilo žena i djece, onih koji su nevini, koji nemaju grijeha, kao što se to spominje u drugim verzijama hadisa.