البحث

عبارات مقترحة:

الرحمن

هذا تعريف باسم الله (الرحمن)، وفيه معناه في اللغة والاصطلاح،...

الخبير

كلمةُ (الخبير) في اللغةِ صفة مشبَّهة، مشتقة من الفعل (خبَرَ)،...

الوهاب

كلمة (الوهاب) في اللغة صيغة مبالغة على وزن (فعّال) مشتق من الفعل...

از ابوهريره رضی الله عنه روایت است که می گويد: شخصی نزد رسول الله آمد و پرسيد: ای رسول خدا، کدامين صدقه اجر و پاداش بيشتری دارد؟ فرمود: «أنْ تَصَدَّقَ وأنْت صحيحٌ شَحيحٌ، تَخْشى الْفقرَ وتأْمُلُ الْغنى، ولا تُمْهِلْ حتَّى إذا بلَغتِ الْحلُقُومَ. قُلت: لفُلانٍ كذا ولفلانٍ كَذَا، وقَدْ كان لفُلانٍ»: «صدقه ای که آن را درحالی بدهی که خود سالم و تندرستی و به مال و ثروت حريص و علاقه مندی و از فقر می ترسی و به مال و ثروت اميدواری؛ نه اينکه آن قدر در صدقه دادن درنگ کنی تا جانت به گلو برسد و آنگاه بگويی: اين مال فلانی باشد و آن، از آنِ فلانی. درحالی که دیگر آن مال از آنِ وارثان توست».

شرح الحديث :

مردی نزد رسول الله صلی الله علیه وسلم آمده و از ایشان در مورد برترین صدقه سوال می کند و رسول الله صلی الله علیه وسلم در پاسخ به وی می فرماید: بهترین صدقه آن است که در حال سلامتی و تندرستی باشد، آنگاه که نفست حریص و مشتاق مال بوده و اگر زنده باشی از فقر و تنگدستی بیم و به ثروت امید داشته باشی؛ و صدقه دادن را چنان به تاخیر نیندازی که مرگت فرارسد و مطمئن شوی که دیگر در دنیا نخواهی بود و وقت ترک آن فرارسیده است و آنگاه بگویی: این مقدار مال به فلانی صدقه می دهم یا برای او وصیت می کنم و این مقدار برای فلانی صدقه داده یا وصیت می کنم؛ حال آنکه دیگر مال و اموالت از آن وارثان است و از مالکیت تو خارج شده است.


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية