ما يحرم على الصائم
از ابوعبید مولی ابن ازهر روایت است که می گوید: روز عید همراه عمر بن خطاب رضی الله عنه بودم که گفت: رسول الله صلی الله علیه وسلم از روزه گرفتن این دو روز نهی کرده است: روز عید فطر که روزه به پایان می رسد و روز دیگری که در آن از قربانی تان می خورید. (عید قربان).
عن أبي عبيد، مولى ابن أزهر، قال: شهدت العيد مع عمر بن الخطاب -رضي الله عنه-، فقال: هذان يومان نهى رسول الله -صلى الله عليه وسلم- عن صيامهما: يوم فطركم من صيامكم، واليوم الآخر تأكلون فيه من نُسُكِكُم.
شرح الحديث :
الله عزوجل دو روز عید برای مسلمانان در نظر گرفته است که هریک از آنها با یکی از شعایر دینی همراه است؛ روز عید فطر با پایان یافتن روزه همراه است؛ و بر هر مسلمانی واجب است که این روز را جهت شکر و سپاس از الله متعال که نعمت روزه را برای او میسر نموده و برای اظهار نعمت خوردن و نوشیدنی که الله متعال بعد از روزه بدان امر نموده، روزه نگیرد؛ الله متعال می فرماید: «وَلِتُكْمِلُوا الْعِدَّةَ وَلِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلَى مَا هَدَاكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ» [بقره: 185] «تا [بتوانید روزه داری در ماه رمضان] را کامل کنید و الله را برای آنکه شما را هدایت کرده است، به بزرگی یاد کنید؛ باشد که شکر گزارید». اما روز دوم، روز عید قربان است که با شعیره ی قربانی همراه می باشد؛ چنانکه مردم در این روز قربانی می کنند و با خوردن از آن، شعائر الهی را آشکار می کنند؛ بنابراین بر هر مسلمانی واجب است که این دو روز را روزه نگیرد و روزه گرفتن این دو روز حرام است.