حق الإمام على الرعية
از ابوسعید خدری و ابوهریره رضی الله عنهما روایت است که رسول الله فرمودند: «مَا بَعَثَ اللَّهُ مِن نَبِيٍّ، ولا استَخْلَفَ مِنْ خَليفَةٍ إلاَّ كَانَتْ لَهُ بِطَانتَانِ: بِطَانَةٌ تَأْمُرُهُ بِالمَعْرُوفِ وَتحُضُّهُ عليه، وبِطَانَةٌ تَأْمُرُهُ بِالشَّرِّ وتحُضُّهُ عليهِ والْمَعصُومُ من عَصَمَ اللَّهُ»: «الله متعال هيچ پيامبری مبعوث نکرد و هيچ خليفه ای را به خلافت نرساند، مگر اينکه دو همنشين (مشاور) برای هريک قرار داد که يکی او را به کار نيک فرمان می داد و به عمل شايسته تشويقش می کرد و ديگری او را به کار بد فرا می خواند و به کار ناشايست تشويقش می نمود. و معصوم کسی است که الله او را - از گناه و معصيت- حفظ کند».
عن أبي سعيد الخدري وأبي هريرة -رضي الله عنهما- مرفوعاً: "ما بعث الله من نبي ولا اسْتَخْلَفَ من خليفة إلا كانت له بطانتان: بطانة تأمره بالمعروف وتَحُضُّهُ عليه، وبطانة تأمره بالشر وتَحُضُّهُ عليه، والمعصوم من عصم الله".
شرح الحديث :
رسول الله صلی الله علیه وسلم خبر می دهد که الله متعال هیچ پیامبری را مبعوث نکرده و هیچ خلیفه ای را به خلافت نرسانده مگر اینکه برای او دو همنشین بوده است: همنشین نیکی که او را به خیر و خوبی دستور داده و تشویق می کند و همنشین بدی که او را به بدی فرا می خواند و بدان دستور می دهد؛ و کسی که از تاثیر همنشین بد محفوظ می ماند، به سبب حفاظت الله متعال می باشد.