البحث

عبارات مقترحة:

الرب

كلمة (الرب) في اللغة تعود إلى معنى التربية وهي الإنشاء...

الحكم

كلمة (الحَكَم) في اللغة صفة مشبهة على وزن (فَعَل) كـ (بَطَل) وهي من...

السبوح

كلمة (سُبُّوح) في اللغة صيغة مبالغة على وزن (فُعُّول) من التسبيح،...

از انس رضی الله عنه روایت است که می گوید: رسول الله صلی الله علیه وسلم و ابوبکر و عمر رضی الله عنهما نماز را با «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ» شروع می کردند. مسلم افزوده است: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ» را نه در ابتدا و نه در انتهای قرائت ذکر نمی کردند. و در روایتی از احمد و نسائی و ابن خزیمه آمده که: آنها بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ را بلند نمی گفتند. و در روایت دیگری از ابن خزیمه آمده است که: آنها (بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ) را آهسته می گفتند.

شرح الحديث :

این حدیث شریف بیان می دارد که رسول الله صلی الله علیه وسلم و دو یارش رضی الله عنهما، در نماز و در ابتدای سوره فاتحه، بسم الله را بلند نمی گفتند و این تاکید دارد که بسم الله جزئی از سوره فاتحه نیست. و در روایت دیگری از ابن خزیمه آمده که می گوید: آنها بسم الله را آهسته می گفتند. حافظ در "البلوغ" می گوید: «و نفی که در روايت مسلم آمده، حمل بر نفی خواندن جهری است، بر خلاف کسانی که اين روايت مسلم را معلول دانسته اند». کمیته دائمی فتوا گفته است: قول صحیح این است که بسم الله جزئی از فاتحه و غیر آن نیست، بلکه آیه ی مستقلی در قرآن و نیز بخشی از آیه ای در سوره نمل است، آنجا که الله متعال می فرماید: «إِنَّهُ مِن سُلَيْمَانَ وَإِنَّهُ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ» [نمل: 30] «این [نامه] از جانب سلیمان است و چنین است: "به نام الله بخشندۀ مهربان». و گفتن بسم الله در ابتدای تمامی سوره ها بجز سوره توبه مستحب است و سنت است که پیش از قرائت فاتحه در نماز، بطور آهسته خوانده شود.


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية