از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که می گوید: چون رسول الله صلی الله علیه وسلم «غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلَا الضَّالِّينَ» را می خواند، می فرمود: «آمین» چنانکه آمین گفتن ایشان را کسانی که در صف اول بودند می شنیدند.
شرح الحديث :
روش رسول الله صلی الله علیه وسلم این بود که چون از قرائت سوره فاتحه فارغ می شد، با صدای بلند آمین می گفت تا جایی که صدای آمین گفتن ایشان را اصحابش می شنیدند؛ و آمین گفتن مستحب است. حدیث مذکور ضعیف است، اما معنای آن در احادیث صحیح ذکر شده است؛ به عنوان مثال از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «إِذَا أَمَّنَ الإِمَامُ فَأَمِّنُوا، فَإِنَّهُ مَنْ وَافَقَ تَأْمِينُهُ تَأْمِينَ الْمَلائِكَةِ، غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ»: «هنگامی كه امام آمين گفت، شما نيز آمين بگوييد، زيرا آمين هركس همزمان با آمين ملائکه باشد، تمام گناهان گذشته اش آمرزيده می شود». ابن شهاب زهری می گوید: و رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرمود: آمین. متفق علیه