الحميد
(الحمد) في اللغة هو الثناء، والفرقُ بينه وبين (الشكر): أن (الحمد)...
از علی بن ابی طالب رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «يَا أَهْلَ الْقُرْآنِ، أَوْتِرُوا، فَإِنَّ اللَّهَ وِتْرٌ، يُحِبُّ الْوِتْرَ»: «ای اهل قرآن، نماز وتر بخوانید که الله وتر (فرد) است و (نماز) وتر را (که تعداد رکعات آن فرد است) دوست دارد».
این حدیث شریف به اهل قرآن که اهل الله و خاصان او هستند، امر می کند که نماز وتر را بخوانند؛ چون الله متعال در ذات و صفات و افعالش فرد و یکتا و یگانه است و وتر و فرد را دوست دارد. مراد از اهل قرآن، عموم مومنان است؛ مومنانی که قرآن می خوانند و آنان که قرآن نمی خوانند. هرچند مومنانی که قرآن می خوانند سزاوارتر به خطاب وارده در این حدیث می باشند. و خطابی رحمه الله می گوید: مراد از اهل قرآن، قاریان و حافظان قرآن است؛ و به دلیل شرافت بیشتر و توجه آنها به قرآن، به طور مشخص ذکر شده اند. بنابراین شایسته ی اهل قرآن است که به نماز وتر توجه داشته باشند. هرچند عنایت به آن از همه خواسته شده است، اما اهل قرآن مزیتی بر دیگران دارند، چون آنها الگو هستند و از علمی برخوردارند که آنان را به شتاب در انجام طاعات و عباداتی فرا می خواند که نزد دیگران نیست؛ لذا امر مذکور در حق آنها تاکید بیشتری دارد.