الغفور
كلمة (غفور) في اللغة صيغة مبالغة على وزن (فَعول) نحو: شَكور، رؤوف،...
Urve'den rivayet edildiğine göre şöyle demiştir: Âişe -radıyallahu anha- (Urve'yevşöyle) dedi; "Ey kızkardeşimin oğlu, Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- bizim yanımızda kalacağı zaman (gecelerini bize) taksim etme hususunda hiçbirimizi diğerinden üstün tutmazdı. Hemen hemen hergün hepimizi (evlerini) toptan dolaşır ve Cim'a etmeksizin (hanımlarından) her kadına'da (ayrı ayrı) yaklaşırdı. (Bu hal) ta nöbet günü kendisinin olan kadına varıncaya kadar (böylece devam ederdi.) Artık onun yanında gecelerdi. Sevde binti Zem'â yaşlanıpta Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-'in kendisini boşayacağından endişelendiği zaman Rasûl-i Ekrem'e hitaben; Ey Allanın Rasûlü, (nöbet) günüm Âişe'nin olsun dedi. Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-'de onun bu teklifini kabul etti" Âişe sözlerine devam ederek: "Biz, Aziz ve celil olan Allah'ın (şu ayeti: [Eğer bir kadın kocasının huysuzluğundan, çekinirse] [Nisa Suresi: 128] Sevde'nin yaptığı) ve bu (buna) benzeyen (iş)ler hakkında indirdi(ğini) söylerdik" dedi
شرح الحديث :
Bu hadisde Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-'in hanımları arasında gecelemedeki adaleti açıklanmıştır. Öyleki hiç birini diğerine üstün tutmazdı. Âişe -radıyallahu anha- genellikle her gün hanımlarının hepsini dolaştığını haber vermiştir. Onlara güzel muamele eder, cinsi münasebette bulunmadan ilişkide bulunurdu. Nefisleri mutmain olsun ve onlarla iyi geçinmek için bunu yapardı. Sonra kimin yanında geceleyecek ise geri kalan vaktini ona tahsis ederdi. Sevde binti Zem'a -radıyallahu anha- yaşlandığında Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-'in kendisini boşayacağından endişelendiği zaman Rasûllah'ın nikahı altında kalıp bu şeref ve fazilete ulaşmak istedi. Çünkü o müminlerin annesi ve Seyyidül mürselin -sallallahu aleyhi ve selem-'in hanımlarından birisiydi. Ey Allah'ın Rasûlü, (nöbet) günüm Âişe'ye veriyorum dedi. Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-'de onun bu teklifini kabul etti. Sonra Âişe -radıyallahu anha- Allah Teâlâ'nın şu buyruğunu zikretti: [Eğer bir kadın kocasının, kendisine kötü davranmasından, yahut yüz çevirmesinden endişe ederse, uzlaşarak aralarını düzeltmelerinde ikisine de bir günah yoktur.] Bu ayet bu durum ve benzerleri için nazil olmuştur.