الرب
كلمة (الرب) في اللغة تعود إلى معنى التربية وهي الإنشاء...
از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «ثَلَاثٌ جَدُّهُنَّ جَدٌّ، وَهَزْلُهُنَّ جَدٌّ: النِّكَاحُ، وَالطَّلَاقُ، وَالرَّجْعَةُ»: «سه چیز است که جدی بودن آنها هم جدی است و شوخی بودن آنها هم جدی محسوب می شود: نکاح و طلاق و رجوع کردن».
حدیث مذکور بر این دلالت دارد که هرکس از روی شوخی و سرگرمی لفظ نکاح یا طلاق یا رجوع کردن را بر زبان آورد، آنچه بر زبان آورده واقع می شود. بنابراین در این احکام، جدیت و مزاح و شوخی یکسان است؛ لذا اگر کسی فرد تحت تکفل خود را به ازدواج کسی درآورد یا همسرش را طلاق داد یا به وی رجوع کرد، با تلفظ این موارد، حکم مذکور نافذ می شود، چه تلفظ این موارد با جدیت همراه باشد یا از روی شوخی و سرگرمی گفته شود. چون برای این عقد و قراردادها خیار مجلس و خیار شرط وجود ندارد. و این احکام سه گانه از جایگاه ویژه ای در شریعت برخوردارند. بنابرای بازی کردن با آنها جایز نیست و هرکس در این موارد سخنی بگوید، احکام ناشی از آن نافذ می گردد.