الحفيظ
الحفظُ في اللغة هو مراعاةُ الشيء، والاعتناءُ به، و(الحفيظ) اسمٌ...
از ابوالزِّناد روایت است که می گوید: در مورد مردی از سعید بن مسیب سوال کردم که چیزی برای انفاق کردن به همسرش نمی یابد؛ وی گفت: از یکدیگر جدا می شوند. ابوالزناد می گوید: گفتم: سنت همین است؟ سعید بن مسیب گفت: سنت همین است.
در این اثر آمده که وقتی از سعید بن مسیب - یکی از بزرگان تابعین - در مورد مردی سوال می شود که چیزی برای انفاق کردن به همسرش نمی یابد، فتوا به فسخ عقد میان آنها می دهد؛ و بیان می دارد که آنچه بدان فتوا داده، سنت رسول الله صلی الله علیه وسلم می باشد. و عقد و نکاح آنها زمانی فسخ می شود که همسر فسخ نکاح را بخواهد، چون در این زمینه حق با اوست. علما از این اثر استنباط کرده اند که اگر شوهر زنی به دلیل نداشتن مال و اموال و معذوریت در کسب درآمد، از پرداخت نفقه ی او ناتوان بود، نکاح آنها فسخ می شود؛ اما اگر زن مذکور با همین شرایط راضی به زندگی باشد و مطالبه ی فسخ نکاح نداشته باشد و صبر و بردباری به خرج دهد، تردیدی نیست که اجر و پاداش وی زیاد و این تصمیم او بهتر و شایسته تر می باشد.