القابض
كلمة (القابض) في اللغة اسم فاعل من القَبْض، وهو أخذ الشيء، وهو ضد...
Sahr prenosi da je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, pošao u pohod protiv plemena Sekif i kada je za to čuo Sahr, pošao je s konjicom da pomogne Vjerovjesniku, sallallahu alejhi ve sellem. Zatekavši Allahovog Vjerovjesnika, sallallahu alejhi ve sellem, da se povukao ne osvojivši njihove utvrde, Sahr se toga dana zavjetova Allahu da se neće odmaknuti od njihovih utvrda dok ne pristanu na presudu Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem. Tako je i postupio, a kada oni pristadoše na presudu Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, Sahr mu napisa: “Pleme Sekif prihvatilo je tvoju presudu, Allahov Poslaniče. Evo, idem prema njima sa svojom konjicom.” Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, naredi klanjanje namaza u džematu i uputi deset dova za pripadnike plemena Ahmes: “Allahu, blagoslovi Ahmes u njihovim pješacima i u njihovoj konjici!” Tada Vjerovjesniku, sallallahu alejhi ve sellem, dođoše ljudi iz plemena Sekif. Sa njim je, u ime njih, govorio Mugira b. Šu’ba, koji je rekao: “Allahov Vjerovjesniče, Sahr je uzeo moju tetku (po ocu) koja je primila islam.” Poslanik tada pozva Sahra i reče: “Sahre, kada jedan narod prihvati islam, zaštitio je svoje živote i svoju imovinu. Zato Mugiri vrati njegovu tetku”, i Sahr ju je vratio. Poslanik je upitao: “Šta je plemenu Benu Sulejm, pobjegoše od islama i ostaviše ovaj izvor vode?” Na to Sahr reče: “Dozvoli meni i mome narodu da se nastanimo u mjestu u kojem je živjelo pleme Benu Sulejm, te mu Poslanik to dozvoli. Tada ljudi iz plemena Benu Sulejm primiše islam i dođoše kod Sahra da im vrati njihov izvor. Sahr to odbi, a oni dođoše Allahovom Vjerovjesniku, sallallahu alejhi ve sellem, i rekoše: “Allahov Vjerovjesniče, mi smo primili islam i otišli kod Sahra tražeći da nam vrati naš izvor. Međutim, on je to odbio učiniti.” Vjerovjesnik pozva Sahra i reče: “Sahre, kada jedan narod primi islam, time je od nas zaštitio svoje živote i imovinu, pa vrati ljudima njihov izvor.” “Hoću, Allahov Vjerovjesniče”, reče Sahr. Tada sam vidio da se lice Allahovog Poslanika, zacrvenjelo od stida zbog toga što je Sahru uzeo robinju i izvor.
شرح الحديث :
U ovom hadisu ukazuje se na to da život i imetak nevjernika koji primi islam postaju zaštićeni, isto kao što je navedeno u vjerodostojnom hadisu: “Naređeno mi je da se borim protiv ljudi sve dok ne izgovore: ‘Nema drugog boga osim Allaha’, a kada to izgovore, postaju mi zabranjeni njihov život i imetak, izuzev kada to pravda zahtijeva, a njihov obračun je kod Allaha.” Muslimani polaze u rat protiv nevjernika s ciljem da ih privole da prime islam, a ako odbiju, onda se tek ratuje protiv njih. Dakle, prvo se pozovu u islam, pa ako se odazovu, cilj je ispunjen, hvala Allahu, a ako ne, onda se ratuje sa njima. Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, ratovao je sa plemenom Sekif i opsjedao ih, pa se vraćao bez uspjeha u tome. U hadisu se spominje da se Sahr, pripadnik plemena Ahmes, zakleo Uzvišenim Allahom da će ih opsjedati sve do momenta dok se ne pokore sudu Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem. Kada su se pokorili Poslaniku, sallallahu alejhi ve sellem, Sahr je Allahovom Poslaniku, sallallahu alejhi ve sellem, napisao pismo u kojem ga je obavijestio ga o tome. Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, obradovao se i proučio dovu za njegov narod, tj. za pleme Ahmes, za njihove konjanike i pješake. Uto je došao Mugira b. Šu’ba, radijallahu anhu, iz plemena Sekif obavijestivši Poslanika da je Sahr u roblje uzeo njegovu tetku po ocu, pa je Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem, zatražio od Sahra da mu je vrati, kazavši mu: “Kada neki narod primi islam, sačuvali su svoj život i imetak”, pa je Sahr vrati tetku Mugiri. U hadisu se spominje da je grupa iz plemena Benu Sulejm pobjegla ostavljajući svoj izvor vode. Sahr je za sebe i svoj narod zatražio taj izvor i Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, udovoljio mu je. Međutim, kada je pleme Benu Sulejm primilo islam, došli su kod Sahra tražeći da im vrati izvor, a on odbi. Oni tada dođoše Allahovom Poslaniku, koji reče: “Kada neki narod prihvati islam, sačuvali su svoj život i imetak”, i zatraži od Sahra da im vrati izvor, što on i učini. On pripovijeda: “Vidio sam lice Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, da se tada promijenilo i zacrvenjelo od stida zbog toga što je Sahru oduzeo izvor i vratio ga vlasnicima. Isto tako vratio je i djevojku koja je bila tetka Mugire b Šu’be.” Moguće da je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, sve to radio kako bi stimulirao pleme Benu Sulejm da prihvati islam i moguće da je time oplemenio ličnost Sahra, koji je zbog toga osjetio širokogrudnost, a isto tako postupio je i Allahov Poslanik sa zarobljenicima iz plemena Hevazin, o čemu se govori u drugom hadisu.