Nagsabi ang mga Hudyo noong dinapuan sila ng hirap at tagtuyot: "Ang kamay ni Allāh ay nakakuyom sa pagkakaloob ng biyaya at bigay. Pinigil Niya sa amin ang nasa Kanya" Kaingat, napigilan ang mga kamay nila sa paggawa ng kabutihan at pagbibigay. Itinaboy sila mula sa awa ni Allāh dahil sa sinabi nilang ito. Bagkus ang kamay Niya - kaluwalhatian sa Kanya at pagkataas-taas - ay nakabukas sa kabutihan at pagbibigay. Gumugugol Siya kung papaano Niyang niloloob. Nagbubukas Siya at nagkukuyom. Walang tagahadlang sa Kanya at walang tagapilit sa Kanya. Walang naidadagdag sa mga Hudyo sa ibinaba sa iyo, o Sugo, maliban sa paglampas sa hangganan at pagkakaila. Iyon ay dahil sa taglay nilang inggit. Naghasik si Allāh sa pagitan ng mga pangkatin ng mga Hudyo ng pagkamuhi at pagkasuklam. Sa tuwing nagbubuklod sila para sa digmaan at naghahanda para rito ng kagamitan o nagsasabwatan para pagningasin ito, dinudurog ni Allāh ang bukluran nila at inaalis ang lakas nila. Hindi sila tumitigil sa pagsisikap sa paggawa ng anumang nagdudulot ng gulo sa lupa gaya ng pagsisikap para pabulaanan ang Islām at ng pagpapakana laban dito. Si Allāh ay hindi umiibig sa mga alagad ng kaguluhan.