الله برای مشرک و موحد مثالی زده است. مردی را که بردۀ شریکانی است که با یکدیگر در نزاع و کشمکش هستند؛ که اگر برخی از آنها را راضی سازد برخی دیگر را خشمگین می‌کند، و در حیرت و سرگردانی است، و مردی که فقط بردۀ یک نفر است، و فقط همان یک نفر مالک او است، که منظورش را می‌فهمد و در آرامش و خاطری آسوده است. این دو مرد هرگز یکسان نیستند. تمام ستایش‌ها از آنِ الله است، اما بیشتر آنها نمی‌دانند، و به همین سبب دیگران را شریک الله قرار می‌دهند.