پس -ای رسول- اگر از فرامین تو روی گرداندند ما تو را نگهبان بر آنها نفرستاده‌ایم که از اعمال‌شان نگهبانی کنی، و فقط تبلیغ آنچه به آن فرمان یافته‌ای برعهدۀ توست، و حسابرسی آنها برعهدۀ الله است، و در حقیقت اگر ما از جانب خویش ثروت و سلامتی و رحمتی دیگر مانند این دو به انسان بچشانیم به آن شاد می‌گردد، و اگر به‌سبب گناهان انسان‌ها مصیبتی به آنها برسد؛ خوی و عادت آنها کفران نعمت‌های الله، سپاسگزاری ‌نکردن، و خشم‌ گرفتن است بر آنچه الله به حکمت خویش مقدر کرده است.