البحث

عبارات مقترحة:

المقيت

كلمة (المُقيت) في اللغة اسم فاعل من الفعل (أقاتَ) ومضارعه...

القدوس

كلمة (قُدُّوس) في اللغة صيغة مبالغة من القداسة، ومعناها في...

الغفور

كلمة (غفور) في اللغة صيغة مبالغة على وزن (فَعول) نحو: شَكور، رؤوف،...

سورة الأحقاف - الآية 26 : الترجمة الفارسية للمختصر في تفسير القرآن الكريم

تفسير الآية

﴿وَلَقَدْ مَكَّنَّاهُمْ فِيمَا إِنْ مَكَّنَّاكُمْ فِيهِ وَجَعَلْنَا لَهُمْ سَمْعًا وَأَبْصَارًا وَأَفْئِدَةً فَمَا أَغْنَىٰ عَنْهُمْ سَمْعُهُمْ وَلَا أَبْصَارُهُمْ وَلَا أَفْئِدَتُهُمْ مِنْ شَيْءٍ إِذْ كَانُوا يَجْحَدُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَحَاقَ بِهِمْ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ﴾

التفسير

و به تحقیق ما به قوم عاد، اسباب قدرت و تمکین دادیم که به شما نداده‌ایم، و گوش‌هایی که با آنها می‌شنیدند، و چشم‌هایی که با آنها می‌دیدند، و دل‌هایی که با آنها می‌اندیشیدند برای‌شان قرار دادیم. اما نه گوش‌ها و نه چشم‌ها و نه عقل‌های‌شان ذره‌ای آنها را بی‌نیاز نساخت؛ یعنی عذاب الله را، وقتی آنها را فرا گرفت از آنها دفع نکرد، چون به آیات الله کفر می‌ورزیدند، و عذابی را که پیامبرشان هود علیه السلام آنها را از آن ترساند و آن را به تسمخر می‌گرفتند بر آنها فرود آمد.

المصدر

الترجمة الفارسية للمختصر في تفسير القرآن الكريم