الإله
(الإله) اسمٌ من أسماء الله تعالى؛ يعني استحقاقَه جل وعلا...
از ابوموسی اشعری رضی الله عنه روایت است که می گوید: از رسول الله ﷺ درباره ی مردی پرسيده شد که از روی شجاعت، از روی تعصب يا از روی ريا و خودنمايی می جنگد. اینکه کداميک در راه الله است؟ فرمود: «مَنْ قَاتَلَ لِتَكُونَ كَلِمَةُ الله هِيَ الْعُلْيَا، فَهُوَ فِي سَبِيلِ الله»: «کسی که برای اعلای کلمه ی الله (و سرافرازی دينش) بجنگد، در راه الله است».
شرح الحديث :
مردی از رسول الله صلی الله علیه وسلم در مورد کسی سوال می کند که با دشمنان دین می جنگد اما انگیزه ی وی از جنگیدنِ با آنها اظهار شجاعت و دلیری است. و از مردی سوال می شود که به دلیل تعصب قومی یا ملی می جنگد. همچنین از مردی سوال می شود که جهت ریا و خودنمایی در برابر مردم می جنگد تا او را مجاهدِ راه الله بخوانند و بنامند و چنین او را ستایش نموده و بزرگ پندارند. سوال می شود: کدامیک از این سه در راه الله می جنگد؟ رسول الله صلی الله علیه وسلم با کمترین و جامع ترین عبارت در پاسخ به آن می فرماید: «هرکس برای اعلای کلمه ی الله (و سرافرازی دينش) بجنگد، در راه الله است». و هرکس به هر انگیزه و هدف دیگری بجنگد، در راه الله نیست چون به هدف دیگری می جنگد. همه ی اعمال بر مبنای نیت ها می باشند و درستی و نادرستی اعمال به نیت ها بستگی دارد؛ و این مساله در مورد همه ی اعمال صادق است و دلایل آن زیاد می باشد.