البحث

عبارات مقترحة:

الحميد

(الحمد) في اللغة هو الثناء، والفرقُ بينه وبين (الشكر): أن (الحمد)...

المقيت

كلمة (المُقيت) في اللغة اسم فاعل من الفعل (أقاتَ) ومضارعه...

الحكيم

اسمُ (الحكيم) اسمٌ جليل من أسماء الله الحسنى، وكلمةُ (الحكيم) في...

از عقبة بن عامر رضی الله عنه روایت است که می گوید: «خواهرم نذر کرده بود پیاده و پای لخت [برای زیارت] به خانه ی کعبه برود؛ پس از من خواست تا در این مورد از رسول الله صلی الله علیه وسلم سوال کنم؛ و من چنین کردم که رسول الله صلی الله علیه وسلم در پاسخ فرمود: «لِتَمْشِ وَلْتَرْكَبْ»: «گاهی پیاده برود و گاهی سوار شود».

شرح الحديث :

این بخشی از طبیعت و سرشت انسان است که گاهی دست به کاری می زند و تصمیم به اقدامی می گیرد که به نوعی واجب نمودن امری سخت و دشوار بر خود می باشد؛ این درحالی است که شریعت ما پیام آور اعتدال و میانه روی و سخت نگرفتن بر نفس در عبادت می باشد تا اینکه مستمر و مداوم باشد؛ در این حدیث خواهر عقبة بن عامر از او می خواهد که از رسول الله صلی الله علیه وسلم در مورد نذر وی مبنی بر پیاده رفتن و پای لخت برای زیارت خانه ی کعبه بپرسد؛ و رسول الله صلی الله علیه وسلم که می داند این زن طاقت و توان پیاده رفتن تمام مسیر را ندارد، به وی دستور می دهد به اندازه ی توانش پیاده برود و چون از راه رفتن ناتوان شد، سوار شود.


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية