المحسن
كلمة (المحسن) في اللغة اسم فاعل من الإحسان، وهو إما بمعنى إحسان...
از عبدالله بن عباس رضی الله عنهما روایت است که می گوید: روز عرفه با پيامبر ﷺ از عرفات به راه افتادم. پيامبر ﷺ از پُشت سرش سر و صدای زدن و راندن شترها را شنيد. با تاريانه اش به سوی آن مردم اشاره کرد و فرمود: «يَا أَيُّهَا النَّاسُ، عَلَيكُم بِالسَّكِينَةِ، فَإِنَّ البِرَّ لَيسَ بِالإيضَاعِ»: «ای مردم، آرامش را حفظ کنيد؛ زيرا نيکی به عجله کردن - و تند راندن شترها - نيست».
رسول الله صلی الله علیه وسلم از عرفات به راه افتاد که صدای شدیدی از پشت سر شنید؛ و آن سر و صدای زدن و راندن شترها بود؛ این صحنه تصویری از عادت های مردم در زمان جاهلیت بود؛ آنها در روزگار جاهلیت هنگامی که از عرفات به راه می افتادند، به شدت سرعت می گرفتند تا قبل از تاریک شدن هوا به مقصد برسند؛ و به همین دلیل شترها را به شدت می زدند و می راندند؛ این بود که رسول الله صلی الله علیه وسلم با شلاق خود به سوی آنها اشاره نموده و فرمود: ای مردم، آرامش خود را حفظ کنید که خیر و نیکی با شتاب و حرکت سریع به دست نمی آید.