المعطي
كلمة (المعطي) في اللغة اسم فاعل من الإعطاء، الذي ينوّل غيره...
از ابو ایوب انصاری رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «إذا أَتَيتُم الغَائِط، فَلاَ تَستَقبِلُوا القِبلَة بِغَائِط ولا بَول، ولا تَسْتَدْبِرُوهَا، ولكن شَرِّقُوا أو غَرِّبُوا»: «زمانی که به محل قضای حاجت رفتید، به هنگام ادرار و مدفوع، نه رو به قبله کنید و نه پشت به قبله؛ بلکه روی خود را به سمت شرق یا غرب کنید». ابو ایوب می گوید: چون به شام رفتیم دستشویی هایی دیدیم که به سوی کعبه ساخته شده بودند و چون وارد آنها می شدیم خود را از سمت قبله به سوی دیگری منحرف نموده و از الله متعال طلب مغفرت و آمرزش می کردیم.
رسول الله صلی الله علیه وسلم به یکی از آداب قضای حاجت اشاره می کند؛ اینکه به هنگام قضای حاجت رو به قبله - یعنی کعبه ی شریف - نکرده و نیز پشت به آن نکنیم؛ زیرا قبله ی نماز است و مکانی محترم و مقدس می باشد؛ و بلکه باید به هنگام قضای حاجت رو به مشرق یا مغرب نمود البته در صورتی که قبله در سمت مشرق یا مغرب نباشد مانند قبله ی اهل مدینه. و از آنجا که صحابه رضی الله عنهم بلافاصله امر نبوی را جامه ی عمل می پوشیدند - امری که حق است و باطل در آن راهی ندارد - ابوایوب می گوید: بعد از فتح شام، وقتی به آنجا رفتند، با مکان هایی مواجه شدند که برای قضای حاجت و در جهت کعبه ساخته شده بود؛ بنابراین چون برای قضای حاجت به این دستشویی ها می رفتند، خود را از سمت قبله به سوی دیگری منحرف می کردند و از باب احتیاط و پرهیزگاری طلب مغفرت و آمرزش نیز می کردند.