الحسيب
(الحَسِيب) اسمٌ من أسماء الله الحسنى، يدل على أن اللهَ يكفي...
از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید: «إذا انْتَهى أَحَدُكُم إلى المجْلِسِ فَلْيُسَلِّم، فإذا أرادَ أن يقومَ فَلْيُسَلِّمْ، فَلَيْسَت الأُولَى بأحَقَّ مِن الآخِرَةِ»: «هرگاه کسی از شما واردِ مجلسی می شود، بايد سلام کند و چون می خواست [به قصد ترک مجلس] برخيزد، بايد سلام نمايد؛ زيرا سلامِ نخست، بهتر و شايسته تر از سلامِ پايانی نيست».
شرح الحديث :
این حدیث بیانگر یکی از آداب سلام است؛ اینکه هرگاه کسی وارد مجلسی شد باید سلام کند و چون بخواهد مجلس را ترک کند، باید سلام کند، چون رسول الله صلی الله علیه وسلم به این مهم امر کرده و فرموده است: سلامِ نخست، بهتر و شايسته تر از سلامِ پايانی نيست. یعنی همچنانکه هنگام ورود سلام کردی، به هنگام خروج سلام کن؛ بنابراین وقتی انسان وارد مسجد می شود و همچنین به هنگام خروج، بر پیامبر صلی الله علیه وسلم سلام کند؛ و همچنان که سلام کردن انسان به وقت ورود، بیانگر در امان بودن دیگران از شر انسان به وقت حضور اوست، همچنین سلام نمودن در وقت ترک مجلس، نشان از در امان بودن دیگران در غیبت او می باشد. و این از کمال شریعت است که ابتدا و انتهای چنین اموری را یکسان قرار داده است؛ و چنانکه می دانیم شریعت از جانب خداوند با حکمتِ آگاه است.