البحث

عبارات مقترحة:

الحيي

كلمة (الحيي ّ) في اللغة صفة على وزن (فعيل) وهو من الاستحياء الذي...

الأول

(الأوَّل) كلمةٌ تدل على الترتيب، وهو اسمٌ من أسماء الله الحسنى،...

الحفيظ

الحفظُ في اللغة هو مراعاةُ الشيء، والاعتناءُ به، و(الحفيظ) اسمٌ...

از عبدالله بن مالک بن بُحَینه رضی الله عنهم روایت است که رسول الله هنگام سجده، دست هايش را چنان از پهلو دور می داشت كه سپيدی زير بغل هايش ديده می شد.

شرح الحديث :

رسول الله صلی الله علیه وسلم چون سجده می کرد بازوها را از پهلوها دور نگه می داشت تا دست ها نیز بهره ی خود از اعتماد و اعتدال در سجده را ببرند؛ و چنان دست ها را باز می کرد که سپیدی زیر بغل هایش آشکار می گشت. و این در صورتی بوده که امام بوده یا به تنهایی نماز می خوانده است، اما این کار برای ماموم یا مقتدی که با انجام آن اطرافیان او اذیت می شوند، جایز نیست.


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية