القهار
كلمة (القهّار) في اللغة صيغة مبالغة من القهر، ومعناه الإجبار،...
از ابوسعید خدری رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «إِنَّ مِنْ أَشَرِّ النَّاسِ عِندَ الله مَنزِلَةً يَومَ القِيَامَةِ الرَّجُلَ يُفضِي إِلَى المَرْأَةِ وَتُفْضِي إِلَيه، ثُمَّ يَنشُرُ سِرَّهَا»: «روز قيامت بدترين جايگاه نزد الله از آن مردی است که با همسرش همبستر می شود و زنش با او هم خواب می گردد و آنگاه رازِ همسرش را فاش می کند».
شرح الحديث :
رسول الله صلی الله علیه وسلم خبر می دهد که در روز قیامت، از میان مردم بدترین مرتبه را کسی نزد الله دارد که موصوف به این خیانت باشد؛ اینکه عمدا راز ارتباط همسری و زناشویی را فاش کند؛ رازی که هیچکس جز زن و شوهر چیزی از آن نمی دانند؛ این حدیث بیانگر حرام بودن افشای اسرار زناشویی می باشد؛ اینکه مردی به بیان اموری بپردازد که به هنگام همبستری میان او و همسرش روی داده و این موارد را به تفصیل و با جزئیات بیان نماید؛ و از سخنان یا رفتار همسرش در هنگام همبستری و مقدمات آن بگوید. اما مجرد ذکر جماع و همبستری در صورتی که نیاز و ضرورتی نداشته باشد مکروه است چون خلاف مروت می باشد و رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «مَنْ كَانَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَاليَوْمِ الآخِرِ فَلْيَقُلْ خَيْرًا أَوْ لِيَصْمُتْ»: «هرکس به الله و روز قیامت ايمان دارد، بايد سخن نيک بگويد وگرنه، سکوت کند». و اگر نیاز به ذکر آن باشد یا ذکر آن فایده ای داشته باشد، چنانکه به شوهر در مورد روی گردانی وی از همسرش تذکر داده شود یا زن ادعای عجز و ناتوانی شوهر از آمیزش را مطرح کند و موارد مشابه، در این صورت کراهتی در ذکر آن نیست چون مصلحتی در آن نهفته است و سنت بر این مساله دلالت می کند.