شرح حديث Dağlar ve ağaçlar bir parmak,sonra da onları sarsarak şöyle buyurur:Ben Melikim,Ben Allah'ım.

İbn Mesud -radıyallahua anh-'tan rivayet edildiğine göre dedi ki: Bir Yahudi âlim Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-'e gelip: Ey Muhammed! Şüphesiz yüce Allah kıyamet gününde gökleri bir parmak,yerleri bir parmak,dağları ve ağaçları bir parmak,suyu,toprağı bir parmak ve diğer mahlukatı bir parmak üzerinde tutacak.Ben Melikim buyuracak.Bunun üzerine Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- bu âlimin dediklerini tasdik eder şekilde azı dişleri belli oldu.Sonra da (Onlar Allah'ı gereği gibi takdir edemediler.Halbuki kıyamet gününde arz bütünü ile O'nun kabzasındadır.) Zümer,67.Müslim'in rivayetinde: ''Dağlar ve ağaçlar bir parmak,sonra da onları sarsarak şöyle buyurur: Ben Melikim,Ben Allah'ım.''Buhârî'nin rivayetinde: ''Gökyüzünü bir parmağına,suyu ve toprağı bir parmağına ve diğer mahlukatı bir parmak üzerinde tutacak.''

شرح الحديث :

İbn Mesud -radıyallahu anh- Yahudilerden bir âlimin Nebî -sallallahu aleyhi ve sellme-'in yanına geldiğini haber veriyor.Şüphesiz ki onlar kitaplarında Allah -Subhânehû'nun- kıyamet günü gökleri bir parmakta,yerleri bir parmakta,ağaçları bir parmakta,suyu bir parmakta tutacağı bilgisini bulduklarını zikrediyor.Başka bir rivayette: Su bir parmakta,diğer mahlukat bir parmakta,Allah -Celle ve Alâ'nın- parmaklarında.Sahih rivayetlerde olduğu gibi beş parmaktır.Mahlukatın parmakları gibi değildir.Allah Azze ve Celle kudretinden ve yüceliğinden birşeyler gösterir.Onları sarsarak gerçek mülkünü,tam ve mutlak olan tasarrufunu ve hak olan uluhiyetini ilan eder.Alimin görüşünü tasdik etmek için azı dişleri görünene kadar güldü.Sonra da: ((Onlar Allah'ı gereği gibi takdir edemediler.Halbuki kıyamet gününde arz bütünü ile O'nun kabzasındadır.) Zümer,67. Ayetini okudu.

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية

العربية الإنجليزية الفرنسية الإسبانية الأردية الأندونيسية البوسنية الروسية البنغالية الصينية الفارسية

معاينة

رمضانُ شهرُ الانتصاراتِ الإسلاميةِ العظيمةِ، والفتوحاتِ الخالدةِ في قديمِ التاريخِ وحديثِهِ.
ومنْ أعظمِ تلكَ الفتوحاتِ: فتحُ مكةَ، وكان في العشرينَ من شهرِ رمضانَ في العامِ الثامنِ منَ الهجرةِ المُشَرّفةِ.
فِي هذهِ الغزوةِ دخلَ رسولُ اللهِ صلّى اللهُ عليهِ وسلمَ مكةَ في جيشٍ قِوامُه عشرةُ آلافِ مقاتلٍ، على إثْرِ نقضِ قريشٍ للعهدِ الذي أُبرمَ بينها وبينَهُ في صُلحِ الحُدَيْبِيَةِ، وبعدَ دخولِهِ مكةَ أخذَ صلىَ اللهُ عليهِ وسلمَ يطوفُ بالكعبةِ المُشرفةِ، ويَطعنُ الأصنامَ التي كانتْ حولَها بقَوسٍ في يدِهِ، وهوَ يُرددُ: «جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقًا» (81)الإسراء، وأمرَ بتلكَ الأصنامِ فكُسِرَتْ، ولما رأى الرسولُ صناديدَ قريشٍ وقدْ طأطأوا رؤوسَهمْ ذُلاً وانكساراً سألهُم " ما تظنونَ أني فاعلٌ بكُم؟" قالوا: "خيراً، أخٌ كريمٌ وابنُ أخٍ كريمٍ"، فأعلنَ جوهرَ الرسالةِ المحمديةِ، رسالةِ الرأفةِ والرحمةِ، والعفوِ عندَ المَقدُرَةِ، بقولِه:" اليومَ أقولُ لكمْ ما قالَ أخِي يوسفُ من قبلُ: "لا تثريبَ عليكمْ اليومَ يغفرُ اللهُ لكمْ، وهو أرحمُ الراحمينْ، اذهبوا فأنتمُ الطُلَقَاءُ".

الوهاب

الشافي

الحليم

شرح الحديث :

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية

عبارات مقترحة:

الوهاب

الشافي

الحليم

شرح الحديث :

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية