النصير
كلمة (النصير) في اللغة (فعيل) بمعنى (فاعل) أي الناصر، ومعناه العون...
از عبدالله بن عمر رضی الله عنهما روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «يَطْوِي اللهُ السَّمَاوَاتِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ، ثُمَّ يَأْخُذُهُنَّ بِيَدِهِ الْيُمْنَى، ثُمَّ يَقُولُ: أَنَا الْمَلِكُ، أَيْنَ الْجَبَّارُونَ؟ أَيْنَ الْمُتَكَبِّرُونَ؟ ثُمَّ يَطْوِي الْأَرَضِينَ السبع، ثُمَّ يَأْخُذُهُنَّ بِشِمَالِهِ، ثُمَّ يَقُولُ: أَنَا الْمَلِكُ، أَيْنَ الْجَبَّارُونَ؟ أَيْنَ الْمُتَكَبِّرُونَ؟»: «روز قيامت الله متعال آسمان ها را در هم می پيچد و به دست راستش می گيرد و سپس می فرمايد: من پادشاه هستم؛ جباران و متکبران کجا هستند؟ همچنين زمين های هفتگانه را در هم می پيچد و به دست چپش می گيرد و می فرمايد: من پادشاه هستم؛ جباران و متکبران کجا هستند؟».
ابن عمر رضی الله عنهما خبر می دهد که رسول الله صلی الله علیه وسلم به ایشان خبر داده: الله عزوجل در روز قیامت آسمان های هفتگانه را در هم پیچیده و به دست راستش می گیرد و زمین های هفتگانه را در هم پیچیده و به دست چپش می گیرد؛ و هر بار که یکی از آنها را در هم می پیچد، جباران و متکبران را صدا می زند و اینگونه جایگاه آنها را پایین آورده و کوچک و ناچیز نشان می دهد و اعلان می کند که پادشاهی حقیقی و کامل از آن اوست که ضعیف نمی شود و از بین نمی رود؛ و هر پادشاه و مملوک و عادل و ظالمی، نزد الله از بین رفتنی و در برابر او ذلیل و خوار می باشد. او کسی است که به خاطر آنچه می کند بازخواست نمی شود؛ ولی آنان [در برابر رفتارشان] مسئولند.