القهار
كلمة (القهّار) في اللغة صيغة مبالغة من القهر، ومعناه الإجبار،...
از عبدالله بن مسعود رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «ليس مِنْ نفْسٍ تُقْتَلُ ظُلمًا إِلاَّ كَانَ عَلَى ابنِ آدمَ الأوَّلِ كِفْلٌ مِنْ دمِهَا؛ لأَنَّهُ كَان أَوَّل مَنْ سَنَّ الْقَتْلَ»: «هر انسانی که به ناحق و مظلومانه کشته شود، نخستين فرزند آدم در گناه قتلش شريک است؛ زيرا او نخستين کسی بود که قتل و خونريزی را بنا نهاد».
شرح الحديث :
حدیث مذکور بیانگر این مهم است که چرا یکی از فرزندان آدم علیه السلام در تمام خون هایی که بعد از او ریخته می شود، شریک است؛ چنانکه گفته شده قابیل برادرش هابیل را از روی حسادت کشت؛ و این دو برادر، اولین قاتل و مقتول تاریخ فرزندان آدم علیه السلام هستند. و به این ترتیب قابیل متحمل سهمی از گناه خون هایی شد که بعد از او ریخته شدند، چون او اولین نفری بود که قتل و خونریزی را باب کرد و بعد از او هرکس مرتکب قتل شد، در این کار به او اقتدا نمود.