الشكور
كلمة (شكور) في اللغة صيغة مبالغة من الشُّكر، وهو الثناء، ويأتي...
از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «كان دَاوُدُ - عليه السلام - لا يَأْكُل إِلاَّ مِن عَملِ يَدِهِ»: «داوود عليه السلام جز از دست رنجِ خود نمی خورد». و از مقدام بن معد یکرب رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «مَا أَكَلَ أَحَدٌ طَعَامًا قَطُّ خَيْرًا مِنْ أَنْ يَأْكُلَ مِنْ عَمَلِ يَدِهِ، وَإِنَّ نَبِيَّ اللَّهِ دَاوُدَ - عليه السلام - ، كَانَ يَأْكُلُ مِنْ عَمَلِ يَدِهِ»: «هرگز كسی غذايی بهتر از غذای دست رنجش نخورده است. و همانا داوود پيامبر خدا عليه السلام هميشه از دست رنج خود غذا می خورد».
رسول الله صلی الله علیه وسلم به ما خبر می دهد که داود علیه السلام جز از دست رنج خود نمی خورد. ایشان به حرفه ی ساخت سپر و سایر ابزار جنگی مشغول بوده است. چون پیامبران الهی از دست رنج خود می خوردند و مشغول صنعت یا زراعت یا چوپانی یا هر کار دیگری بودند، کسانی که در مرتبه ی پایین تری از آنها قرار دارند، سزاوارترند به اینکه مشغول چنین کارهایی باشند؛ تا به این وسیله خود را از مردم بی نیاز کنند و محتاج کسی نباشند.