از ابوسعید خدری رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «لَنْ يَشْبَعَ مُؤْمِنٌ مِنْ خَيْرٍ حَتَّى يَكُونَ مُنْتَهَاهُ الجَنَّةَ»: «مومن هرگز از خير و نيکی سير نمی شود تا آن که فرجامش بهشت باشد».
شرح الحديث :
مومن در کسب هر عبادتی که او را به الله متعال نزدیک گرداند، توقف نکرده و کوتاهی نمی کند؛ بلکه تا مرگش فرارسد، این روند را ادامه می دهد تا با عمل صالحی که در طول حیاتش به دست آورده، وارد بهشت شود که از شریف ترین آنها کسب علم شرعی می باشد. حدیثی در این معنا از انس رضی الله عنه روایت شده که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «مَنْهُومَانِ لَا يَشْبَعَانِ: مَنْهُومٌ فِي الْعِلْمِ لَا يَشْبَعُ مِنْهُ، وَمَنْهُومٌ فِي الدُّنْيَا لَا يَشْبَعُ مِنْهَا»: «دو گرسنه اند که هرگز سير نمی شوند: يکی از آنها جويای علم و دانش است (که از فراگيری و آموزش آن سير نمی گردد) و ديگری جويای دنيا که (هرگز از جمع آوری آن) سير نمی شود». شیخ البانی در مشكاة المصابيح (1/86) به شماره ی (260) آن را صحیح دانسته است.