البحث

عبارات مقترحة:

الوكيل

كلمة (الوكيل) في اللغة صفة مشبهة على وزن (فعيل) بمعنى (مفعول) أي:...

السيد

كلمة (السيد) في اللغة صيغة مبالغة من السيادة أو السُّؤْدَد،...

الواسع

كلمة (الواسع) في اللغة اسم فاعل من الفعل (وَسِعَ يَسَع) والمصدر...

از جابر رضی الله عنه روایت است که می گويد: رسول الله روز فتح مکه درحالی وارد مکه شد که عمامه ای سياه بر سر داشت. و از ابوسعید عمرو بن حُرَیث رضی الله عنه روایت است که می گوید: گويا اينک به رسول الله نگاه می کنم که عمامه ای سياه بر سر دارد و يک سرِ آن را در ميان دو شانه ی خود انداخته و آويزان کرده است. و در روايتی آمده است: رسول الله برای مردم سخنرانی کرد درحالی که عمامه ای سياه بر سر داشت.

شرح الحديث :

جابر رضی الله عنه خبر می دهد که رسول الله صلی الله علیه وسلم در سال فتح مکه درحالی وارد مکه شد که عمامه ی سیاه بر سر داشت؛ و این دلیل بر جواز پوشیدن لباس سیاه می باشد. و در روایت دیگری آمده است: برای مردم به ایراد خطبه و سخنرانی پرداخت در حالی که عمامه ی سیاه بر سر داشت؛ و این نیز دلیل دیگری بر جواز پوشیدن لباس سیاه است. هرچند لباس سفید افضل می باشد. چنانکه در حدیث صحیح آمده است: «خَيْرُ ثِيَابِكُمُ الْبَيَاضُ»: «بهترین لباس تان لباس سفید است». و پوشیدن عمامه سیاه در این حدیث، بیانگر جواز آن می باشد. اما اینکه عمرو بن حریث در حدیث دیگر می گوید: «گويا اينک به رسول الله نگاه می کنم که عمامه ای سياه بر سر دارد و يک سرِ آن را در ميان دو شانه ی خود انداخته و آويزان کرده است». دلیلی بر جواز پوشیدن عمامه سیاه و قرار دادن یک طرف آن در بین کتف ها می باشد.


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية