البحث

عبارات مقترحة:

الجواد

كلمة (الجواد) في اللغة صفة مشبهة على وزن (فَعال) وهو الكريم...

الوهاب

كلمة (الوهاب) في اللغة صيغة مبالغة على وزن (فعّال) مشتق من الفعل...

الشهيد

كلمة (شهيد) في اللغة صفة على وزن فعيل، وهى بمعنى (فاعل) أي: شاهد،...

از ابومسعود عقبة بن عمرو انصاری بدری رضی الله عنه روایت است که می گويد: هنگامی که آيه ی صدقه نازل شد، ما بر دوش خود بار می کشيديم و مُزد آن را صدقه می داديم. مردی آمد و مال زيادی صدقه داد؛ منافقان گفتند: رياکار است. شخصِ ديگری آمد و يک صاع (يک پيمانه خرما) صدقه داد. گفتند: الله از صدقه ی اندک اين مرد بی نياز است. آنگاه اين آيه نازل شد: «الَّذِينَ يَلْمِزُونَ الْمُطَّوِّعِينَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ فِي الصَّدَقَاتِ وَالَّذِينَ لَا يَجِدُونَ إِلَّا جُهْدَهُمْ»: «[منافقان] كسانى [هستند] كه از مؤمنانى عیبجویی می کنند كه به خواستِ خویش صدقات [بسیار] می دهند و [همچنین فقرا و] افرادی را كه بیش از توان مالی خویش چیزی [برای صدقه] نمی یابند مسخره می کنند».

شرح الحديث :

ابومسعود رضی الله عنه می گوید: زمانی که آیه ی صدقه نازل شد؛ مراد آیه ای است که در آن به صدقه دادن تشویق شده است؛ حافظ می گوید: گویا به این آیه اشاره می کند: «خُذْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَتُزَكِّيهِم بِهَا»: «از اموال آنان صدقه بگیر تا به این بوسیله، آنان را [از گناه] پاک گردانی و درجات شان را بالا ببری». با نزول این آیه، صحابه رضی الله عنهم به رقابت در صدقه دادن به رسول الله صلی الله علیه وسلم روی آوردند؛ و هریک آنچه در توان داشت به ایشان صدقه می داد. در این میان مردی با صدقه ی زیاد آمد و مردی هم با صدقه ی اندکی در حد وسع خود حاضر شد؛ منافقان با دیدن مردی که صدقه ی زیادی آورد گفتند: این فرد ریاکار است و قصد وی جلب رضایت الله نیست. و چون مردی آمد که صدقه ی اندکی داشت، گفتند: الله از آن بی نیاز است. و چون مردی با یک پیمانه خرما آمد، گفتند: الله از این یک پیمانه تو بی نیاز است. لذا الله متعال این آیه را نازل کرد: «الَّذِينَ يَلْمِزُونَ الْمُطَّوِّعِينَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ فِي الصَّدَقَاتِ وَالَّذِينَ لَا يَجِدُونَ إِلَّا جُهْدَهُمْ»: «[منافقان] كسانى [هستند] كه از مؤمنانى عیبجویی می کنند كه به خواستِ خویش صدقات [بسیار] می دهند و [همچنین فقرا و] افرادی را كه بیش از توان مالی خویش چیزی [برای صدقه] نمی یابند مسخره می کنند». یعنی همه ی اینها را مسخره می کنند. «فَيَسْخَرُونَ مِنْهُمْ سَخِرَ اللَّهُ مِنْهُمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ»: «الله آنان را به تمسخر می گیرد و برای شان عذابى دردناک [در پیش] خواهد بود». پناه بر الله.


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية