البحث

عبارات مقترحة:

البصير

(البصير): اسمٌ من أسماء الله الحسنى، يدل على إثباتِ صفة...

الكبير

كلمة (كبير) في اللغة صفة مشبهة باسم الفاعل، وهي من الكِبَر الذي...

المبين

كلمة (المُبِين) في اللغة اسمُ فاعل من الفعل (أبان)، ومعناه:...

از ابوعبید مولی ابن ازهر روایت است که می گوید: روز عید همراه عمر بن خطاب رضی الله عنه بودم که گفت: رسول الله صلی الله علیه وسلم از روزه گرفتن این دو روز نهی کرده است: روز عید فطر که روزه به پایان می رسد و روز دیگری که در آن از قربانی تان می خورید. (عید قربان).

شرح الحديث :

الله عزوجل دو روز عید برای مسلمانان در نظر گرفته است که هریک از آنها با یکی از شعایر دینی همراه است؛ روز عید فطر با پایان یافتن روزه همراه است؛ و بر هر مسلمانی واجب است که این روز را جهت شکر و سپاس از الله متعال که نعمت روزه را برای او میسر نموده و برای اظهار نعمت خوردن و نوشیدنی که الله متعال بعد از روزه بدان امر نموده، روزه نگیرد؛ الله متعال می فرماید: «وَلِتُكْمِلُوا الْعِدَّةَ وَلِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلَى مَا هَدَاكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ» [بقره: 185] «تا [بتوانید روزه داری در ماه رمضان] را کامل کنید و الله را برای آنکه شما را هدایت کرده است، به بزرگی یاد کنید؛ باشد که شکر گزارید». اما روز دوم، روز عید قربان است که با شعیره ی قربانی همراه می باشد؛ چنانکه مردم در این روز قربانی می کنند و با خوردن از آن، شعائر الهی را آشکار می کنند؛ بنابراین بر هر مسلمانی واجب است که این دو روز را روزه نگیرد و روزه گرفتن این دو روز حرام است.


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية