الحفي
كلمةُ (الحَفِيِّ) في اللغة هي صفةٌ من الحفاوة، وهي الاهتمامُ...
از ابو مسعود انصاری رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «إنَّ مِمَّا أَدْرَكَ النَّاسُ مِنْ كَلاَمِ النُّبُوَّةِ الأولَى: إذَا لَمْ تَسْتَحي فَاصْنَعْ مَا شِئْتَ»: «يکی از سخنانی که مردم از پيامبران گذشته دريافته اند، اين است که: اگر حيا نداری، هر عملی که می خواهی انجام بده».
از جمله مواردی که از پیامبران گذشته باقی مانده، توصیه به شرم و حیا می باشد. و حیا صفتی در نفس انسان است که او را به انجام اعمال نیک و زیبا و ترک اعمال و کردار زشت و پلید وادار می نماید؛ و یکی از خصلت های ایمان است؛ بنابراین اگر حیایی که بخشی از ایمان است، انسان را از ارتکاب عمل زشت و ناپسند باز ندارد، چه می تواند او را از این کار باز دارد؟