شرح الحديث :

Kuće plemena Benu Selime, kod kojih je Muaz b. Džebel el-Ensari predvodio namaz, bile su smještene na krajevima tadašnje Medine, tako da je Muaz, radijallahu anhu, zbog velike želje za dobrom i iz ljubavi prema Poslaniku, sallallahu alejhi ve sellem i želje za stjecanjem znanja, nastojao da klanja namaz za Poslanikom, sallallahu alejhi ve sellem, a nakon toga bi se vratio svome narodu i njima predvodio isti namaz, tako bi taj namaz bio njemu nafila, a njegovom narodu farz. To je sve Poslanik, sallalahu alejhi ve sellem, znao i odobravao je njegov postupak. Međutim, Muaz je jednom prilikom odužio učenje na stajanju u namazu - a islamski vjerozakon odiše tolerancijom i lahkoćom, a odbacuje otežavanje, jer otežavanje i strogost generiraju odbojnost. Kada je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, čuo da Muaz dugo uči u namazu, nasavjetovao ga je da olakša ljudima kada predvodi namaz, i kao primjer mu naveo tri osrednje, kratke sure koje bi mogao uzeti kao mjerilo, i to suru Sebbihisme rabbikel-a'la, Veš-šemsi ve duhaha i suru Vel-Lejli iza jagša, jer iza njega možda ima onih koji su stari, ili bolesni, ili onih koji imaju neku potrebu. Takvima je teško dugo stajati u namazu, i zbog toga je lijepo uzeti u obzir njihovo stanje i biti saosjećajan prema njima. A kada vjernik klanja sam, onda može odužiti koliko hoće.

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية

العربية الإنجليزية الفرنسية الإسبانية التركية الأردية الأندونيسية الروسية البنغالية الصينية الفارسية