الرب
كلمة (الرب) في اللغة تعود إلى معنى التربية وهي الإنشاء...
از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله می فرمود: «اللَّهُمَّ أَصْلِحْ لِي دِينِي الَّذِي هُوَ عِصْمَةُ أَمْرِي، وَأَصْلِحْ لِي دُنْيَايَ الَّتِي فِيهَا مَعَاشِي، وَأَصْلِحْ لِي آخِرَتِي الَّتِي إلَيْهَا مَعَادِي، وَاجْعَلْ الْحَيَاةَ زِيَادَةً لِي فِي كُلِّ خَيْرٍ، وَاجْعَلْ الْمَوْتَ رَاحَةً لِي مِنْ كُلِّ شَرٍّ»: «بار الها، دينم را که نگه دارنده ی من از بدی هاست و دنيايم را که زندگانی ام در آن است و آخرتم را که بازگشتم به سوی آن می باشد، اصلاح بفرما و زندگی را برای من موجب افزايش کارهای نيک قرار بده و مرگ را برای من مايه ی راحتی و رهايی از همه ی بدی ها بگردان».
شرح الحديث :
این دعا یکی از دعاهای رسول الله صلی الله علیه وسلم می باشد؛ در این دعا رسول الله صلی الله علیه وسلم خیر دنیا و آخرت را از الله متعال طلب می نماید و اینکه مرگ به عنوان پایان دهنده ی زندگی دنیا را مایه ی راحتی و رهایی او از شرارت های دنیا و قبر قرار دهد؛ و عمرش را در مسیری که الله دوست دارد سپری کند و او را از آنچه دوست ندارد و ناپسند می داند دور نماید.