النصير
كلمة (النصير) في اللغة (فعيل) بمعنى (فاعل) أي الناصر، ومعناه العون...
از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که چون رسول الله صلی الله علیه وسلم صبح می کرد، این دعا را می خواند: «اللَّهُمَّ بِك أَصْبَحْنَا وَبِكَ أَمْسَيْنَا، وَبِك نَحْيَا، وَبِك نَمُوتُ، وَإِلَيْك النُّشُورُ»: «بار الها، به امر تو صبح کرديم و شام نموديم و به امر تو زندگی کرده و می ميريم و بازگشت همه بسوی توست». و چون شب فرا می رسید می فرمود: «اللَّهُمَّ بِكَ أمْسَيْنَا، وبِكَ نَحْيَا، وَبِكَ نَمُوتُ، وَإلْيَكَ الْمَصِيرُ»: «بار الها، به امر تو شام نموديم و به امر تو زندگی کرده و می ميريم و بازگشت بسوی توست».
شرح الحديث :
بنده در ابتدا و انتهای روز از الله متعال و قدرت او استعانت می طلبد و اعتراف می کند که الله متعال با قدرت خود ما را خلق نموده و صبح و شام و مرگ و زندگی را آفریده است و بازگشت و فرجام همه پس از برانگیخته شدن دوباره به سوی او می باشد.