النصير
كلمة (النصير) في اللغة (فعيل) بمعنى (فاعل) أي الناصر، ومعناه العون...
از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «إِنَّكُمْ لَا تَسَعُونَ النَّاسَ بِأَمْوَالِكُمْ وَلْيَسَعُهُمْ مِنْكُمْ بَسْطُ الْوَجْهِ وَحُسْنُ الْخُلُقِ»: «شما نمی توانید مردم را با اموال و دارایی که در اختیار دارید جلب خود کنید؛ بلکه با گشاده رویی و اخلاق نیکوست که می توانید همنشینی و مصاحبت با آنها را به دست آورید».
این حدیث بیانگر فضل گشاده رویی و خوش رویی به هنگام ملاقات با دیگران می باشد و فضل اخلاق نیک، برخورد نیکو، نیک سخن گفتن با مردم و عمل نیکو را می رساند؛ این موارد برای هر انسانی مقدور و ممکن می باشد؛ چنین اخلاقی است که جلب محبت می کند و الفت و دوستی و همنشینی بین افراد جامعه را تداوم می بخشد.