البحث

عبارات مقترحة:

المجيب

كلمة (المجيب) في اللغة اسم فاعل من الفعل (أجاب يُجيب) وهو مأخوذ من...

الودود

كلمة (الودود) في اللغة صيغة مبالغة على وزن (فَعول) من الودّ وهو...

از ابوهريره رضی الله عنه روايت است که رسول الله فرمودند: «مَثَلُ البَخِيلِ والمُنْفِق، كَمَثَلِ رَجُلَيْنِ عَلَيْهِمَا جُبَّتَانِ مِن حَديدٍ مِنْ ثُدَيِّهِما إِلى تَرَاقِيهمَا؛ فَأَمَّا المُنْفِق، فَلا يُنْفِقُ إِلاَّ سَبَغَت - أَوْ وَفَرَتْ - على جِلدِهِ حتى تُخْفِيَ بَنَانَه وَتَعْفُوَ أَثَرَه؛ وَأَمَّا البَخِيل، فَلا يُرِيدُ أَنْ يُنْفِقَ شَيئًا إِلاَّ لَزِقَتْ كُلُّ حَلْقَةٍ مَكَانَهَا، فَهُو يُوَسِّعُهَا فَلا تَتَّسِعُ»: «مثال بخيل و بخشنده، مانند دو مرد است که تن پوش آهنی بر تن داشته باشند و اين تن پوش، از سينه تا گلوی آنان را دربرگرفته باشد. هنگامی که شخصِ بخشنده صدقه می دهد (بذل و بخشش می کند)، زره آهنين بر تنش بزرگ می شود و همه ی بدنش را دربرمی گيرد؛ تا جايی که انگشتان پاهايش را می پوشاند و (روی زمين کشيده می شود و) رد قدم هايش را محو می کند. ولی هنگامی که شخص خسيس می خواهد انفاق يا بذل و بخشش نمايد، حلقه های آن زره به جای خود می چسبند (و تن پوش آهنين بر بدنش تنگ می شود) و هرچه آن را می کشد تا بزرگ شود، بزرگ نمی گردد».

شرح الحديث :

رسول الله صلی الله علیه وسلم برای بخیل و بخشنده مثال می زند و این دو را به دو مرد زره پوش توصیف می کند که هریک زره ای در فاصله ی سینه تا گلو پوشیده اند؛ هرگاه بخشنده انفاق می کند و می بخشد، این زره بزرگ می شود تا جایی که پشت او را می پوشاند و پاهایش را در برمی گیرد و اثر گام هایش را هم شامل می شود؛ اما بخیل همچون مردی است که زره اش بر او تنگ می شود تا جایی که دستش به گردنش گره می خورد و هرچه برای باز شدن زره بیشتر تلاش می کند، بیشتر جمع می شود و به گلویش می چسبد.


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية