السيد
كلمة (السيد) في اللغة صيغة مبالغة من السيادة أو السُّؤْدَد،...
از انس و ابوهریره رضی الله عنهما روايت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «لَا يُؤْمِنُ أَحَدُكُمْ حَتَّى أَكُونَ أَحَبَّ إِلَيْهِ مِنْ وَلَدِهِ، وَوَالِدِهِ، وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ»: «هيچيک از شما مؤمن به حساب نمی آيد تا اينکه من نزد وی از فرزندش و پدرش و تمامی مردم محبوب تر باشم».
در این حدیث رسول الله صلی الله علیه وسلم خبر می دهد که ایمان مسلمان کامل نمی شود و به ایمانی دست نمی یابد که با وجود آن بدون عذاب وارد بهشت شود، تا اینکه محبت رسول الله صلی الله علیه وسلم را بر محبت و دوست داشتن فرزند و پدر و همه ی مردم مقدم داشته و ترجیح دهد؛ چراکه دوست داشتن رسول الله به معنای دوست داشتن الله متعال می باشد. چون رسول الله صلی الله علیه وسلم از جانب الله متعال تبلیغ می کند و به سوی دینش هدایت می کند. و محبت الله و رسولش یعنی انجام دادن اوامر شریعت و دوری کردن از آنچه نهی کرده است؛ نه شعر سرودن و جشن گرفتن و آوازخواندن.