الحميد
(الحمد) في اللغة هو الثناء، والفرقُ بينه وبين (الشكر): أن (الحمد)...
از جابر رضی الله عنه روایت است که رسول الله ﷺ قصد رفتن به جهاد داشت که فرمود: «يَا مَعْشَرَ المُهَاجِرِينَ وَالأَنْصَارِ، إنَّ مِنْ إخْوَانِكُمْ قَوْماً لَيْسَ لَهُمْ مَالٌ، وَلا عَشِيرةٌ، فَلْيَضُمَّ أحَدكُمْ إِلَيْهِ الرَّجُلَيْنِ أو الثَّلاَثَةَ»: «ای گروه مهاجران و انصار، برخی از برادران شما، مال و خويشاوندی ندارند؛ پس هريک از شما بايد دو يا سه نفر از آنها را با خود همراه و شريک بگرداند». لذا هريک از ما که حيوان سواری داشت، مثل ديگران فقط از يک نوبت برای سوار شدن برخوردار بود. جابر رضی الله عنه می گويد: من، دو يا سه نفر را با خود همراه کردم و مثلِ آنها برای سوار شدن بر شترم، فقط يک نوبت داشتم (و تنها در نوبت خود سوار می شدم).
شرح الحديث :
رسول الله ﷺ اصحابش را امر می کند که دو یا سه تن از آنان به نوبت بر یک شتر سوار شوند تا همگی در این زمینه یکسان باشند.