الإله
(الإله) اسمٌ من أسماء الله تعالى؛ يعني استحقاقَه جل وعلا...
از عبدالله بن عباس رضی الله عنهما روایت است که می گويد: رسول الله ﷺ سخاوتمندترين مردم بود و در رمضان، هنگامی که جبريل عليه السلام نزدش می آمد، از هر زمانی بخشنده تر می شد؛ و جبريل در رمضان هر شب نزد رسول الله ﷺ می آمد و با ایشان قرآن را دَوْر می كرد. آری؛ خير و بخشش رسول الله ﷺ در آن هنگام که جبريل نزدش می آمد، از باد وزان نيز بيشتر بود.
رسول الله صلی الله علیه وسلم سخاوتمندترین مردم بود و سخاوت او مالی و جانی و علمی و در دعوت و نصیحت و هر چیزی بود که سود و منفعتی برای خلق الله داشت؛ و در رمضان سخاوت او بیش از هر زمان دیگر بود، چون رمضان ماه سخاوت و بخشندگی است و الله متعال بخشش و سخاوت خود را در این ماه نصیب بندگانش می کند و بندگانی که توفیق پیدا می کنند، سخاوت و بخشندگی به برادران شان را از یاد نمی برند. و این سخاوت و بخشندگی با ملاقات جبریل افزایش می یافت؛ و جبریل در همه ی شب های رمضان به ملاقات رسول الله صلی الله علیه وسلم می آمد و با ایشان قرآن را دور می کرد تا در قلبش ثبت گردد و با دور کردن قرآن میان آنها، به ثواب و پاداش آن دست یابد. وقتی جبریل به ملاقات رسول الله صلی الله علیه وسلم می آمد و با ایشان قرآن را دور می کرد، ایشان از باد وزان هم بخشنده تر بود؛ یعنی در امور خیر شتاب می کرد و فرصت ها را غنیمت می شمرد و سرعت و شتاب ایشان در این زمینه از باد وزان بیشتر بود. بادی که الله متعال با سرعت و شدت می فرستد؛ با این همه، در رمضان سخاوت و بخشندگی رسول الله صلی الله علیه وسلم از این باد هم بیشتر بود.