البحث

عبارات مقترحة:

الحيي

كلمة (الحيي ّ) في اللغة صفة على وزن (فعيل) وهو من الاستحياء الذي...

السبوح

كلمة (سُبُّوح) في اللغة صيغة مبالغة على وزن (فُعُّول) من التسبيح،...

الرءوف

كلمةُ (الرَّؤُوف) في اللغة صيغةُ مبالغة من (الرأفةِ)، وهي أرَقُّ...

از سلمة بن اکوع رضی الله عنه روايت است که رسول الله فرمودند: «لاَ يزَالُ الرَّجُلُ يَذْهَبُ بِنفْسِهِ حَتَّى يُكْتَبَ في الجَبَّارِينَ، فَيُصِيبُهُ ما أَصابَهمْ»: «انسان همواره به خودپسندی و تکبر ادامه می دهد تا اينکه در جمله ی افراد متکبر نوشته می شود و درنهایت به همان فرجام افراد متکبر گرفتار می گردد».

شرح الحديث :

رسول الله صلی الله علیه وسلم انسان را از عجب و خودپسندی بر حذر می دارد تا مبادا با رشد و پرورش آن در وجود خود، از جمله ی متکبران نوشته شود و فرجام متکبران دامن او را هم بگیرد و به سرانجام آنها گرفتار شود. همان کسانی که مجازات بزرگی دارند چنانکه الله متعال می فرماید: «كَذَلِكَ يَطْبَعُ اللَّهُ عَلَى كُلِّ قَلْبِ مُتَكَبِّرٍ جَبَّارٍ» [غافر: 35] «الله اینگونه بر دل هر متكبرِ خودكامه ای مهر [غفلت] مى‏ نهد». الله متعال بر قلب انسان جبار و متکبر مهر می زند تا خیر و خوبی به او نرسد و از شر و بدی دست بر ندارد. این حدیث ضعیف است؛ اما این مساله که بر تحریم کبر و خودبینی دلالت می کند و با وعید در این مورد همراه است، در نصوص زیادی وجود دارد؛ چنانکه رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «لا يَدْخُلُ الجَنَّةَ مَنْ كَانَ في قَلْبِهِ مثْقَالُ ذَرَّةٍ مَنْ كِبرٍ»: «کسی که در قلبش به اندازه ی ذره ای کبر باشد، وارد بهشت نمی شود». به روایت مسلم؛ و می فرماید: «بَيْنَمَا رَجُلٌ يَجُرُّ إِزَارَهُ مِنَ الْخُيَلاءِ، خُسِفَ بِهِ، فَهُوَ يَتَجَلْجَلُ فِي الارْضِ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ»: «مردی كه متكبرانه شلوارش را روی زمين می كشيد، در زمين فرو رفت؛ و تا روز قيامت در زمين فرو خواهد رفت». متفق علیه


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية