الخلاق
كلمةُ (خَلَّاقٍ) في اللغة هي صيغةُ مبالغة من (الخَلْقِ)، وهو...
از انس بن مالک رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «وَكَّلَ اللَّهُ بِالرَّحِمِ مَلَكًا، فَيَقُولُ: أَيْ رَبِّ نُطْفَةٌ، أَيْ رَبِّ عَلَقَةٌ، أَيْ رَبِّ مُضْغَةٌ، فَإِذَا أَرَادَ اللَّهُ أَنْ يَقْضِيَ خَلْقَهَا، قَالَ: أَيْ رَبِّ، أَذَكَرٌ أَمْ أُنْثَى، أَشَقِيٌّ أَمْ سَعِيدٌ، فَمَا الرِّزْقُ؟ فَمَا الأَجَلُ؟ فَيُكْتَبُ كَذَلِكَ فِي بَطْنِ أُمِّهِ»: «الله متعال مَلَکی را موکل رحم کرده است که می گوید: پروردگارا این نطفه است، پروردگارا این لخته ی خونی است، پروردگارا تکه گوشتی است؛ و چون الله متعال اراده ی خلق و آفرینش او کند، آن ملک می گوید: پروردگارا مذکر است یا مونث، رزق و روزی او چقدر است؟ و اجل او چه زمانی است؟ و اینچنین در شکم مادرش نوشته می شود».
شرح الحديث :
رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید: «وَكَّلَ اللَّهُ بِالرَّحِمِ مَلَكًا» یعنی الله متعال مَلَکی را مسئول رحم قرار داده است؛ و رحم محل رشد نوزاد در شکم مادرش می باشد. این ملک در مرحله ی اول می گوید: «أَيْ رَبِّ نُطْفَةٌ» یعنی پروردگارا، این نطفه است. و نطفه عبارت است از آب مرد؛ سپس مانند این جمله را در مرحله ی دوم می گوید: «أَيْ رَبِّ عَلَقَةٌ» یعنی پروردگارا، این لخته ی خونی است. و علقه به معنای خون غلیظ می باشد. و در مرحله ی سوم می گوید: «أَيْ رَبِّ مُضْغَةٌ» یعنی پروردگارا این تکه گوشتی است. و مضغه همان تکه گوشت است. و در روایت دیگری ذکر شده که مدت هریک از این مراحل، چهل روز می باشد. سپس رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید: «فَإِذَا أَرَادَ اللَّهُ أَنْ يَقْضِيَ خَلْقَهَا» یعنی زمانی که الله متعال اراده ی خلق مضغه می کند که آخرین مراحل می باشد و خلقت و آفرینش آن را بعد از صد و بیست روز با نفح روح در آن امضا می کند - چنانکه در روایت دیگری آمده است - ملک مذکور می گوید: «أَيْ رَبِّ، أَذَكَرٌ أَمْ أُنْثَى»: پروردگارا، او را مذکر بنویسم یا مونث؟ «أَشَقِيٌّ أَمْ سَعِيدٌ»: آیا او را شقاوتمند و از دوزخیان بنویسم یا از سعادتمندان و بهشتیان؟ «فَمَا الرِّزْقُ؟»: رزق و روزی او اندک است یا زیاد و مقدار آن چقدر است؟ «فَمَا الأَجَلُ؟»: عمر او چقدر است؟ عمری طولانی دارد یا کوتاه؟ «فَيُكْتَبُ كَذَلِكَ فِي بَطْنِ أُمِّهِ»: و به این ترتیب ملک مذکور آنچه می پرسد چنانکه الله متعال امر می کند، می نویسد و این درحالی است که انسان هنوز در شکم مادرش می باشد.