البحث

عبارات مقترحة:

الحكيم

اسمُ (الحكيم) اسمٌ جليل من أسماء الله الحسنى، وكلمةُ (الحكيم) في...

الحافظ

الحفظُ في اللغة هو مراعاةُ الشيء، والاعتناءُ به، و(الحافظ) اسمٌ...

المعطي

كلمة (المعطي) في اللغة اسم فاعل من الإعطاء، الذي ينوّل غيره...

از عمران بن حصین رضی الله عنهما روایت است که می گوید: رسول الله در يکی از سفرهايش بود و زنی از انصار بر شتری سوار بود که از راندن شتر به تنگ آمد و لعنتش کرد و رسول الله آن را شنيد و فرمود: «خُذُوا مَا عَلَيْهَا وَدَعُوهَا؛ فَإنَّهَا مَلْعُونَةٌ»: «بارِ شتر را برداريد و رهايش کنيد که لعنت شده است». عمران رضی الله عنه می گويد: گويا اينک آن شتر را می بينم که در ميان مردم راه می رود و کسی به آن توجه نمی کند.

شرح الحديث :

از عمران بن حصین رضی الله عنهما روایت است که: زنی از انصار بر شتر سوار بود که از آن خسته شده و به تنگ آمد و گفت: الله تو را لعنت کند؛ پس رسول الله صلی الله علیه وسلم سخنش را شنید و دستور داد بار شتر را بردارند و شتر را رها کنند، چون لعنت شده است. عمران رضی الله عنه می گوید: شتر مذکور را دیدم که در بین مردم راه می رفت و کسی بدان توجه نمی کرد. چون رسول الله صلی الله علیه وسلم دستور داده بود تا رها گردد.


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية